Hola a todos,

Wat een bijzondere dagen hebben wij achter de rug met als absoluut hoogtepunt ons bezoek aan Machu Picchu gisteren. Donderdagochtend begon onze Jungle Inca Trail op weg naar Machu Picchu, samen met een Amerikaans stel, een Braziliaanse en onze gids Marco gingen we op pad. Om half 7 vertrokken we en na een paar uur rijden stopte de chauffeur het busje op 4300 meter hoogte. Vervolgens mochten we met mountainbikes naar een hoogte van 2000 meter sjeesen, heerlijk! Onderweg fietsten we door riviertjes, die hier gewoon over de weg lopen. Mandy hield haar voetjes niet droog. Bijzonder was dat we onderweg de vegetatie steeds meer zagen veranderen. Waar we boven de gletsjers en eeuwige sneeuw zagen liggen, zagen we naarmate we verder naar beneden fietsten steeds meer tropische bomen en planten. Daarnaast voelden we het zuurstofgehalte toenemen, heerlijk na die dagen in de ijle lucht van Cuzco. We overnachtten in Santa Maria, waar de volgende ochtend onze eerste hike startte.

Om zeven uur begonnen we vol verwachting en energie aan onze tocht van 14 kilometer. Voor we goed en wel begonnen waren, zweetten we ons al een ongeluk dankzij het extreem vochtige tropisch regenwoudklimaat, heel apart om te ervaren. De tocht voerde ons langs stijle, oude Inca paden en langs diepe afgronden. Na zo'n zeven uur klimmen kwamen we bekaf aan in Santa Teresa. We sloten onze dag af in de hot springs waar onze spieren even heerlijk mochten ontspannen. Dat was hard nodig.

Zaterdag stond de volgende activiteit op de planning: ziplinen. In Peru houdt dat in dat je in een tuigje met een snelheid van 80 km/h en 250 meter door een vallei vliegt. Mandy vond het genieten, Harm wat minder. Hij stelde zich vooral de vraag waarom hij hier in godsnaam aan was begonnen. Na het ziplinen begon onze volgende hike. Weer een pittige tocht maar gelukkig liepen we vooral over "vlak" terrein, een pad naast het spoor met losse stenen. Af en toe passeerde een trein naar Machu Picchu, het einde van onze tocht was in zicht. Moe maar voldaan kwamen we aan in Aguas Calientes, de plek waar de volgende ochtend de klim naar Machu Picchu zou beginnen.

Zondag om 3.45 ging onze wekker. We begonnen, ondanks onze spierpijn, opgewekt aan de klim naar de oude Inca stad. Na een heleboel trappen, zo'n 1800 om precies te zijn, bereikten we onze eindbestemming, Machu Picchu. Wat is dat geweldig mooi! Het was heel bijzonder om rond te lopen op een plek waar honderden jaren geleden mensen al zulke gebouwen konden maken. Na urenlang ronddwalen door Machu Picchu daalden we weer af naar Aguas Calientes, van waaruit onze terugreis naar Cuzco begon. Dat werd me het tochtje wel... Het eerste gedeelte legde we af per trein waarna we in een bus naar Cuzco stapten. Hier ging het behoorlijk mis. De bus bleek namelijk al een tijdje niet meer aan de Peruviaanse APK keuring te voldoen en na ongeveer driekwartier stond de bus stil middenin het Andes gebergte, in het pikkedonker, in de middle of nowhere, op z'n zachtst gezegd niet heel fijn. Na ongeveer 300 keer de auto opnieuw gestart te hebben werd ons vriendelijk verzocht een heuvel op te lopen maar ook daarna gaf de motor niet thuis. Om een lang verhaal kort te maken: Uiteindelijk kwamen we drie uur later dan gepland en met een andere bus aan in Cuzco, wat waren we moe en wat is het jammer dat we zo'n geweldige dag zo moesten afsluiten. Vandaag hebben we dan ook lekker uitgerust en geskypt met het thuisfront, fijn en gezellig. Vanavond hebben we voor het eerst sinds we in Peru zijn gekookt. Hoewel de maaltijden de afgelopen dagen goed verzorgd waren hangt de Peruviaanse keuken ons al best wel een beetje de keel uit.

Morgen is onze laatste volle dag in Cuzco en gaan we naar Sacsayhuamán, een bouwwerk uit de Inca tijd. Daarna gaan we door naar Puno en vervolgens naar Copacabana in Bolivia. Jullie horen van ons.

Adios,

Harm en Mandy